Lumaktaw sa pangunahing content

Bagong Bonnet Gang

Naging bantog sa barangay
ang ginawang pagsalakay
ng kinatatakutang
Bonnet Gang.

Bahay ni Mang Igan,
nilimas ang laman.
Walang pinatawad,
ultimong kalendaryong hubad.

Matinding ligalig
ang bumalot sa paligid.
Usap-usapan ng mga ka-barangay,
mga kawata’y muling sasalakay.

At nagdilang anghel nga,
ang mga matabil ang dila.
Sa amin ay bumuluga,
isa na namang balita.

Sa dampa ni Mang Kadyo
sa gilid ng estero,
narinig ang mga putok,
isa, dalawa, tatlo.

Mga tambay nagpulasan,
animo’y sinisilihan.
Sila’y naghiyawan,
“Bonnet Gang! Bonnet Gang! ‘Ayan na naman.”

Mga tao’y nagkumpulan,
sa pag-uusyoso’y nag-unahan.
At kanilang nasaksihan,
palahaw ng kawawang nilalang.

Ang asawa ng matandang Kadyo,
sapo-sapo ang sumabog na bungo.
Naghahalo ang laway at dugo,
Habang sinisigaw ang alboroto.

“Naka-bonnet sila, naka-bonnet sila!
Binalya pintuan naming nakasara.
‘Pulis kami, pulis kami, anila.
Sabay dakma kay Kadyong tulog na.”

“Hinila nila ang asawa ko.
Ako nama’y tinutukan ng kuwarenta’y singko.
Huwag po, huwag po, sabi ng Kadyo.
At pumutok na po, isa dalawa tatlo.”

Ang sabi ni Kapitan,
si Kadyo daw ay nasa listahan.
“Hindi iyon Bonnet Gang.
Pawang mga naka-bonnet lang.”

Di pa man natutuyo
ang sumargong dugo.
sumalakay na naman,
ang mga naka-bonnet na nilalang.

Doon sa may tambakan.
Sa bahay ng mag-amang Juan.
Narinig ang mga putukan.
At bumulagta dalawang katawan.

Si Juan daw ay nasa listahan
at nadamay lamang
ang bunsong walang muwang
habang sila’y naghahapunan.

“Huwag kayong mag-alala,”
sabi ng Kapitang dakila.
“Hindi iyon Bonnet Gang.
Pawang mga naka-bonnet lang.”

“Matulog kayo nang mahimbing.
Wala nang magnanakaw sa atin.
Walang dapat alalahanin,
payapa ang barangay natin.”

Matapos niya itong sabihin,
umuwi na ang Kapitan namin.
Tatlong araw siyang nawala.
Nang makita’y may balot na ang mukha.

Wala na daw ang Bonnet Gang.
Pinalitan lang ito ng mga naka-bonnet lang.

 

--Jay M. Pascual, Enero 24, 2017

Mga Komento

Mga sikat na post sa blog na ito

Mga Kuwentong Bayan ng Bukidnon

Introduksiyon UPDATE: Ang librong Mga Kuwentong Bayan ng Bukidnon ay maaari nang mabili sa lokal na online shop ng JMP Creative Media. Sundan lamang ang link na ito: BUY NOW: MGA KUWENTONG BAYAN NG BUKIDNON.   Ang pagbabasa ng mga katutubong kuwentong bayan ang isa sa pinakamabisang paraan upang maunawaan ang kultura ng isang bansa. Ayon kay William Bascom, isang kilalang Amerikanong kuwentista at antropolohista, ang mga kuwentong bayan ay salamin ng mga katutubong kaugalian, tradisyon, ritwal, at kultura. Nilalaman ng mga katutubong kuwento ang buod ng pagkatao ng isang partikular na grupo sa lipunan. Ang paglalathala ng e-Book na ito ay isang pagtatangka na maibahagi sa buong daigdig ang ilang piling kuwentong bayan ng tribung Bukidnon sa Hilagang Mindanao, sa wikang madaling maintindihan ng kabataang Filipino. Sa gayon, magiging mas nakaaaliw ang kanilang pagbabasa. Marami na ang nalimbag na mga kuwentong bayan ng tribung Bukidnon. Subalit kadalasan, ang mga kuwento ay nakasu...

Mga Tradisyunal na Larong Pambata: Nasaan Na?

Hindi lang pagtatmpisaw sa dagat o swimming pool ang kinasasabikan ng mga kabataan kapag tag-araw. Dahil nga summer at wala nang pasok sa eskuwelahan, inaasam-asam nila ang walang humpay na paglalaro nang halos buong araw. Noong kabataan ko, mga dekada otsenta iyon, naaalala ko pa ang mga karaniwang larong pambata na kinatutuwaan naming magkakapatid at magpipinsan.  Madalas kaming maglaro ng tumbang-preso, taguan-pong, habulan o kampo-kampo, chato, sipa, turumpo, bahay-bahayan, luksong-tinik, luksong baka, chinese garter, at kung minsa’y basketbol o sopbol. Pansinin na halos lahat ng mga larong nabanggit ay may pagka-pisikal. Kailangan maliksi ka, mabilis tumakbo, madiskrate (o magulang din minsan), at kakailanganin mo ang sapat na lakas upang tumagal ka sa laro. Dahil kung lalampa-lampa ka, siguradong mababalagoong ka sa laban. Ikaw ang palaging magiging taya at tampulan ng pambubuska. Ngayon ay tag-araw na naman. Bakasyon na ang mga mag-aaral. Sa panahon ng mga makabagong g...

Anatomy of Vote Buying in the Philippines

Vote buying has always been a regular feature of Philippine elections. It has been successfully used by moneyed politicians, often belonging to political dynasties, local gentry classes, and traditional clans, to entice the electorate to vote or not to vote for specific candidates. In the recently concluded mid-term Philippine elections, quite a number of independent poll watchdogs observed that vote buying has become rampant compared to previous electoral exercises. Some analysts pointed out that the automation of Philippine elections forced many candidates, especially at the local levels, to buy votes to ensure victory. That is because with automation, the avenues for electoral cheating became limited and more expensive. Thus, moneyed politicians were compelled to re-focus their so-called “black operations” through vote buying.