Lumaktaw sa pangunahing content

My Son: The Aspiring Photo Artist

Img00096 My son's name is Kahlil Ross. I named him after my favorite poet Kahlil Gibran.  The Ross was derived from his grandfather's name, Rosello.  So he became Kahlil Ross.

Last Christmas, Kahlil got an MP5 from his Tita Mia, who works in Florida.  His new toy is a combo game console, MP3 player, MiniDV, and a 10-megapixel digicam.

At first, Kahlil was fascinated by the built-in games of his MP5. He calls it "PSP" but it was far from that expensive gaming console. 

Then he discovered the camera features of his toy.  He immediately went amok shooting everything in his path.  Well I hope he can sustain his shooting-spree passion.  By the way, here are some of the pictures he took while running gung-ho with his toy-cam.

Img00044

Img00049

Img00063

Img00075

Img00098

More on his pictures in my future posts. :-)

Mga Tatak

Mga etiketa:

Mga Komento

  1. imfleurMayo 20, 2009 nang 7:22 PM

    naku ano ba yan , lalo namin na miss si mokong , sana d2 cia magbakasyon pati si gabi , baka maging direk kahlil yan ah.......ganda kuha nia lalo na ung may manok.....play ko nga video nia sa cp ko.

    TumugonBurahin
  2. JMPMayo 20, 2009 nang 10:49 PM

    Ay, naku sana nga. marami pa siyang shots. Later ipublish ko rin dito. Thanks for dropping by.

    TumugonBurahin
  3. ArleneMayo 21, 2009 nang 7:01 PM

    wow jay! ganda ng mga pictures... it's time to save for a dlsr cam para sa little boy mo.. he's a photographer in the making.. may potential! :)

    TumugonBurahin
  4. JMPMayo 24, 2009 nang 10:36 PM

    Thanks for dropping by Arlene. Sana nga maging photographer. :)

    TumugonBurahin
  5. Hindi-nagpakilalaEnero 22, 2012 nang 5:27 PM

    ang galing!

    TumugonBurahin

Mag-post ng isang Komento

Mga sikat na post sa blog na ito

Mga Kuwentong Bayan ng Bukidnon

Introduksiyon UPDATE: Ang librong Mga Kuwentong Bayan ng Bukidnon ay maaari nang mabili sa lokal na online shop ng JMP Creative Media. Sundan lamang ang link na ito: BUY NOW: MGA KUWENTONG BAYAN NG BUKIDNON.   Ang pagbabasa ng mga katutubong kuwentong bayan ang isa sa pinakamabisang paraan upang maunawaan ang kultura ng isang bansa. Ayon kay William Bascom, isang kilalang Amerikanong kuwentista at antropolohista, ang mga kuwentong bayan ay salamin ng mga katutubong kaugalian, tradisyon, ritwal, at kultura. Nilalaman ng mga katutubong kuwento ang buod ng pagkatao ng isang partikular na grupo sa lipunan. Ang paglalathala ng e-Book na ito ay isang pagtatangka na maibahagi sa buong daigdig ang ilang piling kuwentong bayan ng tribung Bukidnon sa Hilagang Mindanao, sa wikang madaling maintindihan ng kabataang Filipino. Sa gayon, magiging mas nakaaaliw ang kanilang pagbabasa. Marami na ang nalimbag na mga kuwentong bayan ng tribung Bukidnon. Subalit kadalasan, ang mga kuwento ay nakasu...
Mag-post ng isang Komento
Read Complete Post

Mga Tradisyunal na Larong Pambata: Nasaan Na?

Hindi lang pagtatmpisaw sa dagat o swimming pool ang kinasasabikan ng mga kabataan kapag tag-araw. Dahil nga summer at wala nang pasok sa eskuwelahan, inaasam-asam nila ang walang humpay na paglalaro nang halos buong araw. Noong kabataan ko, mga dekada otsenta iyon, naaalala ko pa ang mga karaniwang larong pambata na kinatutuwaan naming magkakapatid at magpipinsan.  Madalas kaming maglaro ng tumbang-preso, taguan-pong, habulan o kampo-kampo, chato, sipa, turumpo, bahay-bahayan, luksong-tinik, luksong baka, chinese garter, at kung minsa’y basketbol o sopbol. Pansinin na halos lahat ng mga larong nabanggit ay may pagka-pisikal. Kailangan maliksi ka, mabilis tumakbo, madiskrate (o magulang din minsan), at kakailanganin mo ang sapat na lakas upang tumagal ka sa laro. Dahil kung lalampa-lampa ka, siguradong mababalagoong ka sa laban. Ikaw ang palaging magiging taya at tampulan ng pambubuska. Ngayon ay tag-araw na naman. Bakasyon na ang mga mag-aaral. Sa panahon ng mga makabagong g...
Mag-post ng isang Komento
Read Complete Post

Uri ng Mga Adobo sa Filipinas

Adobo ang isa sa mga pinakapaboritong ulam ng mga Filipino. Ayon sa ilang pananaliksik, ang adobo ay mula sa salitang Kastilang "adobar," na ang ibig sabihin sa Ingles ay "to marinade." Subalit bago pa man sakupin ng mga Kastila ang Filipinas, nag-aadobo na ang mga Filipino. Dahil lubhang mainit sa bansa at madaling mapanis o mabulok ang mga di-lutong pagkain, natutunan ng mga katutubo na ibabad sa suka at asin ang kanilang pagkain at pagkatapos ay pakukuluan hanggang maluto. Napakatagal ng shelf-life ng mga pagkaing dumaan sa ganitong paraan ng pagluluto. Ngayon nga ay bantog pa rin ang adobo sa Filipinas at halos bawat rehiyon ay may kani-kaniyang bersiyon nito. Sa kabutihang palad, natikman ko na halos lahat ng iba't-ibang uri ng adobo sa Filipinas at natutunan na rin kung paano ito lutuin. Adobong Manok / Adobong Baboy / Adobong manok at baboy - Bersiyong Tagalog Manok o baboy ang karaniwang pangunahing sangkap ng adobo. Minsa'y pinaghahalo ang dalaw...
Mag-post ng isang Komento
Read Complete Post