Lumaktaw sa pangunahing content

Ano Ba Ang Oligarchy



Sumambulat na naman sa bokabularyo ng maraming Filipino ang salitang oligarchy, oligarch, o sa atin pa ay oligarkiya, oligarko.

Subukan mo lang pumunta sa Facebook at Twitter. Maraming balita, status, at comments ang bumabanggit ng salitang oligarch o oligarchy. Minsan mapapaisip tayo kung tunay nga bang naiintindihan ng mga tao ang mga terminolohiyang ito.

Sa punto de bista ng political science, hindi simple ang pakahulugan sa oligarkiya. Marami itong sanga-sangang depenisyon. Magkagayunman, nakatutuwang makita ang tumataas na interes ng mga tao sa konsepto ng oligarchy / oligarkiya.

Pansinin ang screenshot galing sa Google Trends. Makikita ang biglang paghirit ng interes sa search term na oligarchy noong mga nakaraang araw. Marahil dahil na rin ito sa pahayag ng panggulo ng Pilipinas na nabuwag na niya ang oligarkiya kahit walang Martial Law.

Nagbunyi ang iba; ang iba nama’y napakamot ang ulo. Kaya pumunta sila sa Google para magsearch kung ano ba talaga ang ibig sabihin ng oligarchy / oligarkiya.





Ano nga ba ang Oligarchy at sino ang mga oligarch?


Ang oligarchy ay isang porma ng gobyerno na binubuo ng elitistang seksyon ng lipunan, kadalasa’y mayayaman at dominante sa ekonomiya. Ang mga oligarch ay ang mga tao na kabilang sa oligarchy.

May dalawang elemento ang oligarchy. Una, ito ay isang manipestasyon ng pampulitikang kapangyarihan. Ikalawa, ang humahawak ng kapangyarihan ay kabilang sa mayayamang elite o mga dominante sa ekonomiya.

Kailangang buo palagi ang dalawang elementong ito upang tumpak na mailarawan ang oligarkiya. Kailangan din linawin na ang kapangyarihang tinutukoy dito ay “State Power” at hindi lamang petty power. Umiiral ang “state power” kapag ang kapangyarihan ay nagtatakda sa direksiyon, buhay, at kalakaran ng isang buong lipunan.

Kaya naman, kung ang isang angkang mayaman ay walang kapangyarihang pampulitika (state power), mayaman lang sila at hindi sila oligarch. Sa isang banda, ang isang karaniwang magsasaka na nanalong meyor ng isang maliit na bayan ay mayroon lang “petty power,” hindi rin siya oligarch.

Sa modernong nation-state, kadalasang nagtatago ang oligarch sa tabing ng estadong burges-demokrasya. Hindi na kasi katanggap-tanggap ngayon ang absolutong pamumuno ng isa o iilang pamilya. Kaya naman ginagawa nilang pantabing ang “demokratikong eleksiyon” upang masabi na ang mga pinuno ay kumakatawan sa karaniwang mamamayan.

Kadalasan din, ang mga pamilya/angkan na ubod ng yaman ay nagtatalaga ng kanilang pulitikong representate na siyang hahawak ng state power. Sa ganitong paraan, napananatili ng oligarkiya ang kanilang mahigpit na hawak at kontrol sa larangan ng ekonomiya at politika.

Maraming anyo ang mga pulitikong representante ng oligarkiya. Maaaring sila ay bahagi rin ng angkan ng oligarkiya. Maaaaring sila ay masugid na alila ng oligarch. Maaari din naman na mersenaryo ang pulitiko at naghihintay lamang ng malaking pabuya na ibibigay ng mayamang angkan kung isusulong niya ang interes na pabor sa kanila.

Sa konteksto ng Pilipinas, napakatagal nang panahon na umiiral ang oligarchy. Tingnan lamang ang mga nananalo sa eleksiyon. Lahat sila ay milyonaryo at bilyonaryo pa nga ang iba. Kung may lumusot mang galing sa mahihirap, iilan lang ito at hindi mababago ang karakter ng state power.

Pansinin din na ang halos lahat ng may pampulitikang kapangyarihan ay may signipikanteng interes sa buhay ekonomiya ng bansa. Sila ay may-ari ng malalawak na lupain, may-ari o may kontrol ng malaking industriya, o di kaya’y isang local na political dynasty na maraming koneksiyon sa malalaking negosyo, korporasyong multi-nasyunal, at/o mga hasyenda.

Tinatabingan ng “demokratikong eleksiyon” ang mga oligarch ng Pilipinas. Nagkukubli sila sa mga katagang “people’s representative.” Upang matanggal ang kanilang balatkayo, dapat na masusing suriin ang pang-ekonomiyang interes na nasa likod ng isang pulitiko. Tingnan ang kanilang yaman, (tagong-yaman), ari-arian, kawing sa malalaki at estratehikong negosyo, at mga aktuwal na ‘backer’ o tagapondo ng kanilang karerang pampulitika.

Sabi nga: “kung ang isang bibe ay naglalakad ng parang bibe, umaatungal na parang bibe, at umaastang bibe; tunay na makasisiguro ka na iyon ay isang bibe.” Ganyan din naman sa oligarkiya. Lagi at laging isusulong ng mga oligarch ang interes ng kanilang uri sa lipunan. Itaga mo pa iyan sa bato.

Kaya ang tanong: Ano nga ulit ang binuwag ng pangulo?

-------------------------------------------------------------------


Kung interesado ka sa dagdag paliwang, panoorin ang bidyo dangan nga lang ay konteksto sa Estados Unidos ang nilalaman nito.


Baka naman gusto ninyo ng dagdag babasahin ukol sa pagpapalalim ng konsepto ng oligarchy, inequality, at modernong kapitalismo. Narito ang ilan sa magagandang reference na mabibili sa Amazon.

Mga sikat na post sa blog na ito

Mga Kuwentong Bayan ng Bukidnon

Introduksiyon UPDATE: Ang librong Mga Kuwentong Bayan ng Bukidnon ay maaari nang mabili sa lokal na online shop ng JMP Creative Media. Sundan lamang ang link na ito: BUY NOW: MGA KUWENTONG BAYAN NG BUKIDNON.   Ang pagbabasa ng mga katutubong kuwentong bayan ang isa sa pinakamabisang paraan upang maunawaan ang kultura ng isang bansa. Ayon kay William Bascom, isang kilalang Amerikanong kuwentista at antropolohista, ang mga kuwentong bayan ay salamin ng mga katutubong kaugalian, tradisyon, ritwal, at kultura. Nilalaman ng mga katutubong kuwento ang buod ng pagkatao ng isang partikular na grupo sa lipunan. Ang paglalathala ng e-Book na ito ay isang pagtatangka na maibahagi sa buong daigdig ang ilang piling kuwentong bayan ng tribung Bukidnon sa Hilagang Mindanao, sa wikang madaling maintindihan ng kabataang Filipino. Sa gayon, magiging mas nakaaaliw ang kanilang pagbabasa. Marami na ang nalimbag na mga kuwentong bayan ng tribung Bukidnon. Subalit kadalasan, ang mga kuwento ay nakasulat

Forced Haircut in Schools is Corporal Punishment

Forced Haircut in Schools is Corporal Punishment (Why This Policy Is Unjust and Violates Basic Child Rights) Valencia City, BUKIDNON.  The Department of Education (DepEd) has a long-standing policy that governs good grooming. This includes prescribing a so-called proper haircut for male pupils in both private and public schools.  According to Undersecretary Yolanda Quijano, “the prescribed haircut for boys is at least one inch above the ear and three inches above the collar line.” Schools under the supervision of DepEd are required to follow such standard. Unfortunately, this “haircut policy” has no clear implementing guidelines.  As a general practice, school principals and administrators have the authority to define their own sets of rules on how to implement the policy, including the enforcement of disciplinary actions on erring pupils.

Uri ng Mga Adobo sa Filipinas

Adobo ang isa sa mga pinakapaboritong ulam ng mga Filipino. Ayon sa ilang pananaliksik, ang adobo ay mula sa salitang Kastilang "adobar," na ang ibig sabihin sa Ingles ay "to marinade." Subalit bago pa man sakupin ng mga Kastila ang Filipinas, nag-aadobo na ang mga Filipino. Dahil lubhang mainit sa bansa at madaling mapanis o mabulok ang mga di-lutong pagkain, natutunan ng mga katutubo na ibabad sa suka at asin ang kanilang pagkain at pagkatapos ay pakukuluan hanggang maluto. Napakatagal ng shelf-life ng mga pagkaing dumaan sa ganitong paraan ng pagluluto. Ngayon nga ay bantog pa rin ang adobo sa Filipinas at halos bawat rehiyon ay may kani-kaniyang bersiyon nito. Sa kabutihang palad, natikman ko na halos lahat ng iba't-ibang uri ng adobo sa Filipinas at natutunan na rin kung paano ito lutuin. Adobong Manok / Adobong Baboy / Adobong manok at baboy - Bersiyong Tagalog Manok o baboy ang karaniwang pangunahing sangkap ng adobo. Minsa'y pinaghahalo ang dalaw